Scent of the perfume...
மனதில், ஞாபக அடுக்குகளில் நிரந்தரமா வாசம் செய்யறதுனால தான் வாசனையை வாசம் ன்னு சொல்றாங்களோ... நம்ம புலன்களிலேயே என்னை பொறுத்தவரை  இந்த  ஸ்மெலிங் ஸென்ஸ் ரொம்ப ஸ்மார்ட்... ஒரு தடவை இதயத்தை தொட்டுட்டா அப்புறம் அது நிரந்தரமா மூளைல தங்கிடும்... நிறைய காம்ப்ளெக்ஸ் முடிச்சுகளோட ஒரு மூட்டை நினைவுகளை முடிஞ்சி வெச்சிருக்கும்....... என்னைக்காவது அதே வாசனை எங்கிருந்தாவது வந்தா உடனே ரயில் பெட்டி மாறி அது தொடர்பான ஞாபகங்கள் வரிசை கட்டி பின்னாலயே வந்துரும் ...உதாரணத்துக்கு சும்மா வீட்ல நெய் காய்ச்சினா கூட சின்ன வயசுல தாத்தா பாட்டி வீட்ல ஒரு பெரிய பட்டாளமே பண்டிகைக்கு கூடி கூத்து அடிச்சது ....
எவ்வளவு வயசானாலும் vicco turmeric மஞ்சளும் ponds பௌடரும் அம்மாவை தான் ஞாபகப்படுத்தும் (இந்த காலத்து குழந்தைங்களுக்கு அம்மாவை ஞாபகப்படுத்த நிறைய ப்ராண்ட் கன்பியூஷன் இருக்கும்.. கொஞ்சம் கஷ்டம் )..
எல்லாருக்குமே கண்டிப்பா இந்த cuticura சம்பந்த பட்ட ஒரு ஞாபகமாவது மனசுக்கு நெருக்கமா இருக்கும்... அந்த டால்கம் பௌடர்க்கு மட்டும் அப்படி ஒரு இன்டிமேட் வாசமா இல்லை முதன் முதல்ல அப்படி ஒரு ரொமான்டிக்கான வாசத்தோட வந்த பௌடரா எது காரணம்னு கேட்டா அதுக்கு நம்ம முக்கு மட்டும் தான் பதில் சொல்ல முடியும் .. எனக்கு ஞாபகம் வரது எனக்கு இங்கிலிஷ் எடுத்த அழகான எலிசபெத் டீச்சர் ...
இந்த விபூதியை எடுத்தாலே நல்லா காலைல குளிச்சிட்டு அழகா ஒரு ரசனையோட அதை இட்டு கொள்ளும் என் தாத்தா ஞாபகம் தான் வரும்.. அதிலும்  மூணு விரலில் அதை எடுத்து நெற்றியில் பட்டை போட்டு அந்த முணு வரிகளும் சரியாக தெரிய அதை பூணலால் மார்க் செய்யும் அந்த பர்பெக்ஷன் இருக்கே மறக்கவே முடியாதது ....
புது புக்கை மோந்து பாத்தா அந்த புக் அளவு எழுதறதுக்கு விஷயங்கள் வருது... உதாரணம் சின்ன வயசில் நானே போய் எனக்கு மேத்ஸ் நோட் வாங்கி அந்த நோட்ல ஒரு பெய்ஜ்ல எழுதினா பத்து பெய்ஜுக்கு இங்க் பதியற அளவு அது மட்டமா இருந்து  டீச்சர் கிட்ட வாங்கி கட்டிக்கிட்டது...
ஒண்ணும் இல்லை இந்த நெல்லு புது அரிசி எல்லாம் பாத்தா என்னொட ஒரு கிளோஸ் பிரெண்ட் வீட்ல இருந்த நெல் குதிர் அதுல அடிச்சிருந்த பிரௌன் கலர் பெயிண்ட் மாட்டி இருந்த மஹாலக்ஷ்மி படம் போட்ட டெயிலி ஷீட் காலண்டர் அங்க சாப்பிட தோசை வரைக்கும் ஞாபகம் வரும்...
இந்த நெய்ல் பாலிஷ் , பெயிண்ட் , வார்னிஷ் இதெல்லாம் என்னவோ நான்  குடியிருந்த அந்த ரெட் ஆக்ஸைட் தரை கொண்ட அந்த வீட்டை தான் ஞாபகப்படுத்தும் .... அந்த வீட்டில் இருந்த அலமாரி  தூண்கள் எல்லாத்திலும் வார்னிஷ் கலந்த நினைவுகளின் வாசம் ....
இன்னைக்கும் யார் வீட்டில் இருந்தாவது  வத்தக்குழம்பு கொதிக்கும் வாசனை வந்தால் சின்ன வயதில் எங்கள் குட்டி  பட்டாளத்தை உட்கார வைத்து அந்த வத்தக்குழம்பு சாதத்தை பிசைந்து கையில் கொடுத்த நாட்கள் தான் முந்தி கொண்டு வரும்...
ஒன்றும் இல்லை இந்த பாயின் வாசனை வந்தால் கூட அந்த திண்ணை வீட்டில் மழை வந்தால் மட மடவென சுருட்டி வைக்கப்பட்டிருக்கும் திண்ணையின் பாய்களை கிழே இழுத்து விட்டு மழையை பாயின் இடுக்கு வழியே ரசித்தது தான் நினைவுக்கு வருது...
ரெக்ஸோனா சோப்பின் வாசனை என் நெருங்கிய தோழியை, eau de cologne வாசனை என் அப்பாவை , பெட்ரோல் வாசனை சின்ன வயதில் ஏறி போன மொபெட்டை என்று பட்டியல் போட்டு கொண்டே போலாம்..
அது ஏன்  சொல்லி வைத்த மாதிரி இப்படி எல்லாத்துக்கும் சின்ன வயசு ஞாபகம் மட்டுமே வருதுன்னு நிறைய தடவை யோசிச்சு இருக்கேன் ...... காலேஜ் படிக்கும் போது நடந்த கேம்பஸ் செலக்ஷன் ல ஒரு கம்பெனில மட்டும் க்ரூப் டிஸ்க்ஸ்ஷன் இருந்தது ... அது பத்தி டிப்ஸ் கொடுத்த சீனியர்ஸ் "அவங்க டிஸ்க்ஸ்ஷன்க்கு கொடுக்கற டாபிக் ஏ ரேஞ்சா இருக்கும் ... for example talk about the scent of a perfume ன்னு சொல்லுவாங்க... " அப்படின்னு சொன்னாங்க ... அப்போ அது எனக்கு சரியா புரில.. இப்போ தோணுது இப்படி நினைவுகளையோட connected ஆ இருக்கறதை பத்தி தான் இருக்குமோ !!!